İNGİLİZCE METİN

Susan Cooper’s novel Silver on the Tree contains the following speech: ‘All life is theatre . . , We are all actors, you and I, in a play which nobody wrote and nobody will see. We have no audience but ourselves. Some players would say that is the best kind of theatre’ (p. 149). That is, each player acts as a private individual.

Tajfel recognizes that ‘much (if not most) of our social behaviour in many circumstances’ (p. 242) is behaviour which is interpersonal, interacted between private individuals. ‘Quite often’, however, the actors ‘behave primarily as members of well defined and clearly distinct social categories’ (p. 228). The interaction is not interaction between individuals: it is interaction based on group identification. If there is conflict it will be ‘social’ because ‘it is a conflict between large scale socio-economic or socio-political groupings’ (p. 230).

Perhaps I should say the conflict is ‘sociopsychological’. As Tajfel says: ‘My concern is with the large and crucial areas of social conduct which are uniquely characteristic of the sociopsychological homo in the sense that they present empirical discontinuities with his biological background, with his non-social psychological functioning and with the conception of him as being fully accounted for by the social system of which he is a part’ (p. 25).

​                           

TÜRKÇE TERCÜMESİ

Susan Cooper’ın Ağacın Üzerindeki Gümüş adlı romanında şöyle bir konuşma geçer: “Hayatın tümü bir tiyatrodur… kimsenin yazmadığı ve kimsenin görmediği bir piyeste siz ve ben, hepimiz birer oyuncuyuz. Kendimizden başka izleyicimiz yoktur. Bazı oyuncular bunun en iyi piyes türü olduğunu söyleyeceklerdir” (s. 149). Yani, her oyuncu özel bir birey olarak oyununu oynar.

Tajfel bunu, “birçok koşulda sosyal davranışımızın çoğu (en çoğu olmasa da) (s. 242) özel kişiler arasında etkileşimde bulunulan kişilerarası bir davranış” olarak kabul eder. Yine de, “ekseri,” oyuncular “öncelikle iyi tanımlanmış ve açıkça belirgin sosyal kategorilerin üyeleri gibi davranırlar” (s. 228). Etkileşim, kişiler arası etkileşim değildir: grup kimliklerine dayanan etkileşimlerdir. Bir çatışma varsa bu “sosyal” olacaktır çünkü “bu bir büyük ölçekli sosyo ekonomik veya sosyo politik gruplaşmalar arası çatışmadır” (s. 230).

Belki de çatışmanın sosyo-psikolojik olduğunu söylemeliyim. Tajfel’in dediği gibi: “Benim endişem, bir parçası olduğu sosyal sistem tarafından tamamen açıklanan biyolojik altyapısıyla, sosyal olmayan psikolojik işleyişiyle ve algılama biçimiyle sundukları gözleme dayalı süreksizlik bakımından, sosyo-psikolojik insanın emsalsiz bir biçimde karakteristiği olan sosyal davranışının çok önemli ve geniş alanlarıyla ilgilidir” (s. 25).

TÜRKÇE METİN

E-spor ve İnternet Oyunları Hastalığı

Dünya çapında milletleri etkileyen internet oyunları kullanımındaki bu ani artış, haliyle önemli bir araştırma konusu haline gelmiştir. ⁷ İOH veya oyun oynama ya da internet kullanımı hastalığı, oyun veya internet düşkünlüğü, oyun oynama veya internet bağımlılığı, patolojik veya problemli oyun oynama konusunda Avrupa ülkeleri kadar Asya ülkelerinden de gençlerin, ergenlerin, genç yetişkinlerin üzerine yoğunlaşmış 250’den fazla yayın bulunmaktadır. ⁸

E-spor artık boş zamanları değerlendirmek için bir hobiden uzaklaşmış ve küresel ortamda devasa bir endüstri haline gelerek 2000 yılından önce doğanlara peşinden koşulacak bir kariyer olasılığı sunmuştur. Bu kariyer olasılıkları şöyle sıralanabilir:

• Profesyonel video oyuncuları
• Profesyonel canlı yayıncılar
• Shoutcast sorumluları
• Çevrimiçi oyun analistleri
• Yaratıcı yöneticiler

ve daha eski jenerasyonların gerçek bir meslek olarak düşünemeyecekleri çok daha fazlası söz konusudur.

Bu gelişim bizi birçok soruya götürmektedir: E-sporu daha ne kadar süreyle kabul edebiliriz? Ebeveynler çocuklarının eğitimlerini aksatmayacak derecede oyun aktivitelerini takip etme konusunda ne yapabilirler? Gençlik oynadıkları oyunun yaşamları üzerinde önemli derecede bir olumsuz değişikliğe izin vermeden çevrimiçi oyunların zevkini nasıl çıkarabilir? Fakat hepsinden önemlisi, sağlıklı ve dengeli bir e-spor oyuncusunun gelişimi üzerinde rolümüzü bütüncül bir tutumla nasıl oynuyoruz?

İNGİLİZCE TERCÜMESİ

E-sports and Internet Gaming Disorder

This rapid increase in internet gaming usage which affects across nations worldwide had consequently become an important research topic.⁷Over 250 publications about IGD or gaming or internet use disorder, gaming or internet addiction, gaming or internet dependence, pathological or problematic gaming focused on youth, adolescents and young adult from Asian countries as well as European countries.⁸

With no longer being just a hobby to spend during their free time, e-sports has now became a gigantic industry across the global setting, allowing the millennials to pursue it as a career prospect which include:

• the professional video gamers
• professional live-streamers
• shoutcasters
• online game analysts
• creative managers

and so much more which the older generations might not consider them as actual profession.

This progress brings us to several questions: how far do we actually accept e-sports? What can the parents do in monitoring their children’s gaming activity without causing them to underperform in their studies? How the youth can enjoy playing online games without allowing it to give significant negative changes in their lives? And most important of all, how are we playing our role in the development of a healthy and balanced e-sports player in a holistic manner?  

LOSA TERCÜME